Voor de slachtoffers van de aardbeving en de tsunami zal ik beginnen met:
Solomon eilanden
Korte presentatie
Waar: De Solomon eilanden liggen op ongeveer 10 graden zuiderbreedte en 160 graden oosterlengte, ten noordwesten van Australië. De eilandengroep maakt deel uit van Melanesië.
Huidige gegevens: oppervlakte ongeveer 28.500 km2. Bevolking ongeveer 500.000 inwoners en hoofdstad Honiara (30.000 inwoners). Staatshoofd Engelse koningin & eerste minister Manasseh Sogavare. Officiele taal Engels maar nog ongeveer 70 inheemse talen.
Geschiedenis, taal, cultuur, politiek
Als onderdeel van Melanesië (94% van de bevolking is Melanesiër) kennen de Salomon eilanden een voornamelijk zwarte bevolking. De eilanden zijn al heel lang bewoond en de eerste mensen kwamen waarschijnlijk vanuit het huidige Papua. Dit is niet alleen te zien aan culturele overeenkomsten maar ook aan de talen. Een heel aantal Papua-talen worden ook hier gesproken. De meeste bevolkingsgroepen spreken echter een Austronesische taal (verwant aan het Indonesisch), zo ook de grootste bevolkingsgroep, de Kwara'ae (ongeveer 35.000 mensen).
30.000BC: mensen bereiken Salomon eilanden. Waarschijnlijk sprekers van Papua-talen. Of de Papua's een verwantschap hebben met de Aboriginals van Australië is moeilijk te zeggen. Hun talen lijken niet op elkaar en ook qua uiterlijk verschillen ze over het algemeen veel van elkaar (hoewel beide zwart). Papua zelf raakte in ieder geval even vroeg bewoond door moderne mensen (Homo sapiens) als Europa, zo'n 40.000 jaar geleden. Op dat moment zat Papua vast aan Australië. De Solomon eilanden echter niet.
7000BC: in de hooglanden van Papua ontdekken de Papua's landbouw. Ze verbouwen als eerste ter wereld een aantal gewassen die later heel belangrijk zouden worden: bananen en suikerriet. Twee andere zeer belangrijke gewassen waren taro en yam. Of deze landbouw de Solomon eilanden heeft bereikt of niet is (mij) onduidelijk.
2000-600BC: verspreiding van Lapita-cultuur over Melanesië (Papua, Salomon eilanden maar nu ook naar Nieuw Caledonië, Vanuatu, Fiji. Later ook de Polynesische eilanden Tonga en Samoa). Deze mensen introduceren aardewerk en een drietal gedomesticeerde dieren: de hond, het varken en de kip. Hoewel de eerste kenmerken van deze cultuur gevonden zijn op eilanden ten noorden van de Salomon eilanden (New Britain, New Ireland, Bougainville), denken de meeste historici dat dit de eerste Austronesiërs in het gebied zijn en dus gekomen moeten zijn (althans hun taal en hun dieren) vanuit Indonesië (en uiteindelijk via de Filipijnen uit Taiwan). Vanaf nu is het zeker dat de gewassen van de Papua's ook zeker op de Salomon eilanden verbouwd worden. In 1998 werd een traditie in ere hersteld:
http://www.archaeologychannel.org/content/video/VakaTaumako300K_W.html
200BC-600AD: Sohano periode. Nieuw soort aardewerk dat duidelijk voortkomt uit Lapita aardewerk. Verder zijn er contacten met Vanuatu en Nieuw Caledonië in het zuiden en Micronesië in het noorden.
600-1567: vooralsnog onbekend bij mij.
Belangrijkste data tussen komst Europeanen en onafhankelijkheid
1567: Eerste Europeaan, de Spanjaard Alvaro de Mendana Y Neyra (vanuit Peru) komt in de wateren van de eilanden.
1767: Philip Carteret, een Engelsman bereikt de eilanden. Vanaf dat jaar komen er staats meer Europeanen.
18de eeuw: missionarissen bezoeken de eilanden. In eerste instantie zonder veel succes.
1893: Engeland roept een protectoraat uit over de zuidelijke eilanden.
1900: laatste eilanden (onder nominaal Duits gezag) worden onder protectoraat Engeland gesteld. Hierna settelen zich meer en meer missionarissen die uiteindelijk bijna de gehel bevolking kerstenen.
1900-1942: Engelsen en Austarliërs exploiteren de eilanden als kokosnootplantages. De lokale mensen verdienen er niets aan. Bij het uitbreken van WOII vluchten de plantage-eigenaren naar Australië
1942-1943: Japanners en Amerikanen vechten op het eiland Guadalcanal de slag om de Koraal Zee uit. 30.000 Mensen laten het leven (waarvan 21.000 Japanners).
1945-1960: Engelsen keren terug en maken van Honaria de hoofdstad. De onafhankelijkheidsbeweging Marching Rule komt op en leden hiervan worden hard door de Engelsen aangepakt. Vooral in de jaren 50 'verdwijnen' er vele mensen...
1960: intelling van nieuwe Legislative Council en Executive Council die langzamerhand steeds meer macht krijgen.
1974: Nieuwe grondwet
1978: onafhankelijkheid
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten